Nog 1 nachtje slapen
Door: Marielle
Blijf op de hoogte en volg Tim
19 Augustus 2011 | Nederland, Amsterdam
Hallo allemaal,
Vandaag dan toch echt de laatste hele dag op dit lekkere, zonnige eiland.
Maar we beginnen natuurlijk met het feliciteren van de jarige: mijn broertje Johan is 41!
Hiep, hiep, hoera!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Natuurlijk komen we zondag even langs.
Tegen een uur of 12 kwam de taxi ons halen om ons naar Willemstad te brengen. Klaar voor een middagje snorkelen, zeilen en relaxen.
Dat pakte helaas toch een beetje anders uit. Toen Tim aan boord kwam ging hij natuurlijk het e.e.a. onderzoeken, ook de kajuit. Daar mocht hij echter niet komen, dus hij werd flink boos. Dit betekent ook flink wat geluid. Meestal gaat dit na een 5 tot 10 minuten wel over, zeker als we aan het varen zijn. Maar hij kreeg nog niet eens de kans om rustig te worden. Hij mocht gewoon niet mee! Jan-Willem zei toen dat Nikki en ik maar mee moesten gaan (vnl. om Nikki niet teleur te stellen). Dat was achteraf, in al zijn goede bedoelingen, geen goede keuze.
Nikki was ontzettend boos en verdrietig. Ze wilde niet van het tochtje genieten als Tim dat ook niet mocht. Ik vond het wel erg lief van haar dat ze zo voor haar broertje op kwam. Af en toe kunnen ze flink strijd voeren, maar als het puntje bij paaltje komt, dan staat ze wel 100% achter Tim.
Als we er allemaal bij waren geweest, was het een leuk tochtje. Nu was de sfeer helaas pindakaas iets anders. Toen we terug waren heb ik nog wilde ik nog wel even tekst en uitleg hebben. De voornaamste reden was dat hij zo boos was en dat het niet zo prettig was voor de andere gasten. Ze (het was een Amerikaanse bitch) deed of hij uren aan het schreeuwen was. Ik heb haar toen duidelijk gemaakt dat de kans wel aanwezig is dat ze deze mensen ook in “het wild” tegen kan komen en dat die tegenwoordig niet meer achteraf in een bos opgesloten worden. Daar kon ze het wat mij betreft mee doen!
Tim heeft nog wel enige tijd doorgemopperd. Maar toen de tuinvrouw bezig was met de tuin te sproeien, en hij mee mocht helpen, was dat natuurlijk wel een spekkie voor zijn bekkie. Het werd al vrij snel een sproeifestijn. De mensen hier op Lions Dive zijn echt aardig. Als Tim bij het zwembad is, steekt een grote Antilliaanse reus al zijn handen op, m.a.w. ik houd ‘m wel even in de gaten. En zo lopen er hier nog legio mensen rond die proberen het je zo goed mogelijk naar de zin te maken. Gelukkig was vandaag een incident en overheerst toch de vriendelijkheid, de gemoedelijkheid en het begrip van de mensen hier.
Toen we thuiskwamen lag Tim lekker de pitten, moe van de dag. Hij werd net wakker toen ik onder de douche uitkwam en heeft toen heerlijk liggen kroelen.
Straks nog even de koffers pakken en morgen natuurlijk nog een duik nemen (in zee of het zwembad of gewoon allebei).
Groetjes en tot morgen
Vandaag dan toch echt de laatste hele dag op dit lekkere, zonnige eiland.
Maar we beginnen natuurlijk met het feliciteren van de jarige: mijn broertje Johan is 41!
Hiep, hiep, hoera!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Natuurlijk komen we zondag even langs.
Tegen een uur of 12 kwam de taxi ons halen om ons naar Willemstad te brengen. Klaar voor een middagje snorkelen, zeilen en relaxen.
Dat pakte helaas toch een beetje anders uit. Toen Tim aan boord kwam ging hij natuurlijk het e.e.a. onderzoeken, ook de kajuit. Daar mocht hij echter niet komen, dus hij werd flink boos. Dit betekent ook flink wat geluid. Meestal gaat dit na een 5 tot 10 minuten wel over, zeker als we aan het varen zijn. Maar hij kreeg nog niet eens de kans om rustig te worden. Hij mocht gewoon niet mee! Jan-Willem zei toen dat Nikki en ik maar mee moesten gaan (vnl. om Nikki niet teleur te stellen). Dat was achteraf, in al zijn goede bedoelingen, geen goede keuze.
Nikki was ontzettend boos en verdrietig. Ze wilde niet van het tochtje genieten als Tim dat ook niet mocht. Ik vond het wel erg lief van haar dat ze zo voor haar broertje op kwam. Af en toe kunnen ze flink strijd voeren, maar als het puntje bij paaltje komt, dan staat ze wel 100% achter Tim.
Als we er allemaal bij waren geweest, was het een leuk tochtje. Nu was de sfeer helaas pindakaas iets anders. Toen we terug waren heb ik nog wilde ik nog wel even tekst en uitleg hebben. De voornaamste reden was dat hij zo boos was en dat het niet zo prettig was voor de andere gasten. Ze (het was een Amerikaanse bitch) deed of hij uren aan het schreeuwen was. Ik heb haar toen duidelijk gemaakt dat de kans wel aanwezig is dat ze deze mensen ook in “het wild” tegen kan komen en dat die tegenwoordig niet meer achteraf in een bos opgesloten worden. Daar kon ze het wat mij betreft mee doen!
Tim heeft nog wel enige tijd doorgemopperd. Maar toen de tuinvrouw bezig was met de tuin te sproeien, en hij mee mocht helpen, was dat natuurlijk wel een spekkie voor zijn bekkie. Het werd al vrij snel een sproeifestijn. De mensen hier op Lions Dive zijn echt aardig. Als Tim bij het zwembad is, steekt een grote Antilliaanse reus al zijn handen op, m.a.w. ik houd ‘m wel even in de gaten. En zo lopen er hier nog legio mensen rond die proberen het je zo goed mogelijk naar de zin te maken. Gelukkig was vandaag een incident en overheerst toch de vriendelijkheid, de gemoedelijkheid en het begrip van de mensen hier.
Toen we thuiskwamen lag Tim lekker de pitten, moe van de dag. Hij werd net wakker toen ik onder de douche uitkwam en heeft toen heerlijk liggen kroelen.
Straks nog even de koffers pakken en morgen natuurlijk nog een duik nemen (in zee of het zwembad of gewoon allebei).
Groetjes en tot morgen
-
19 Augustus 2011 - 06:31
Jammer:
Hoi,
Jeetje joh wat jammer dat jullie zo een fantastische tijd moeten afsluiten, waarom is die mevrouw niet wat begripvoller, maar ja dat zijn van die momenten die je helaas anno 2011 nog steeds tegen aan kunnen lopen, onbegrip van mensen.
Gelukkig is Lions dive THE place to be.
Geniet daarom nog maar van deze dag
Hele fijne terugreis met een goede vlucht
Gr. Anja -
19 Augustus 2011 - 13:30
Oma Geffen!!:
Hallo Allemaal !
Wel jammer dat jullie delaatste dag niet samen
konden gaan . Maar stomme mensen die nergens
geen begrip voor hebben heb je altijd dus trek je er
maar niks van aan..en gelukkig had Tim naderhand toch
nog veel plezier gehad .
We wensen jullie een goede reis naar Geffen ,en tot
morgen !!!
Doei Oma!!
-
19 Augustus 2011 - 17:55
Silvia:
Tja, Marielle, ik wil niet iedereen over 1 kam scheren maar na al onze reiservaringen.....vertel me niets over Amerikanen! Ik weet dat andere mensen , de real ones, zich anders gedragen en heel open en vriendelijk zijn...gelukkig maar! Jammer want het bepaald even wel de sfeer maar....wat heeft Tim (en Nikki daarmee dus ook) geboft met zulke ouders!
Ik wens jullie een hele fijne reis terug ....het is moi weer hier dus dat zal de pijn van het afscheid een beetje verzachten....en....wanneer is de volgende reis???
Groetjes Silvia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
