Een blik onder water

Hallo allemaal,

Vandaag was het echt helemaal een superdag. Prachtig mooi weer en iedereen een zonnig humeur. Moeders ging vanmorgen even boodschappen doen. Volgende keer neem ik denk ik maar een koe mee, zoveel melk wordt er gedronken.
Ik moest nog haasten om op tijd bij de eerste workshop te zijn. Het ging erover om op een bepaalde manier naar het gedrag van mensen te kijken en hoe dan te reageren. Dit proces bestond uit 4 stappen. Het gaat een beetje te ver om alles uit te leggen, maar voor de juffen van Tim zijn school en voor ons valt er denk ik wel weer wat uit te halen. Nog even lunchen, in het zwembad plonsen met de kids en toen was het alweer tijd om te gaan.

Zoals ik al zei was Tim in een superhumeur, zingend kwam hij bij het CDTC aan. Ik had een tas met speelgoed meegenomen, want vandaag zou Nikki mee de therapieruimte ingaan om daar met Tim spelletjes te doen en mee te helpen. In vergelijking met vorig jaar ging het er veel rustiger aan toe. Tim was niet meer zo gespannen met Nikki erbij. Het spelen en verdelen van speelgoed ging goed. Ook het afgeven aan een ander ging prima. Ook heeft Tim Nikki nog een massage gegeven en haar hele arm met rijstkorreltjes bestrooid. Op het eind van de binnensessie werd Tim een beetje boos. Hij gaf dit zelf aan met het woordje boos. Toen Steffi hem vroeg hoe hij de boosheid kwijt kon raken trommelde hij uit eigen beweging op de skippybal met de stukken tuinslang. Dus niet geknepen in andermans arm. Hartstikke goed.
Maar het werd allemaal nog beter!! Buiten op het dock had Tim er geen enkele moeite mee dat Nikki er ook bij zat. Natuurlijk begonnen ze eerste met allerlei spelletjes met Papito. Daarna weer even werken op het dock. Tim was supergemotiveerd in het begin. Hij moest zelfs Steffi een keer bij de les halen toen die even niet oplette. Daarna toch af en toe afgeleid. Toen ze weer het water ingingen vroeg Steffi aan Tim of hij de duikbril op wilde. Wonder boven wonder zei hij `JA´. Tim heeft er nl. een gruwelijke hekel aan om met zijn hoofd onder water te gaan in zee. Dat zout vindt hij maar niks.
Direkt nadat hij de duikbril op had, ging hij onder water kijken, wel nog met zijn hand voor zijn mond. Toen zag hij eindelijk hoe mooi het onder water was en hoe goed hij Papito daar kon zien. Nou, toen was het hek van de dam. Hij bleef maar naast Papito zwemmen en hem van alle kanten bekijken. Hij had er reuze schik in. De hand voor zijn mond verdween ook. Maar het was nog niet genoeg voor Tim, hij wilde duiken. Met zijn zwemgordel aan dook hij naar beneden of dat het niets was. Af en toe kreeg hij hulp van Papito die zijn vin aanbood. Hij kreeg er niet genoeg van. Het is ook mooi om onder water te zien hoe een dolfijn door een hoepel zwemt of hoe hij een visje eet. Op een gegeven moment doken Steffi, Tim en Papito onder. Je zag boven water alleen de benen van Tim en Steffi en de staart van Papito. We kregen een echte voorstelling en er werd luid geklapt. Wij mochten trouwens vandaag bij het dock kijken, kon niet beter uitkomen. Door dit alles vergaten we bijna foto´s te maken. Tot slot heeft Nikki nog een nieuw gebaar geleerd, nl. hoe je een dolfijn een bommetje kunt laten maken. En als die een bommetje maken dan is het ook echt een BOMMETJE. Helaas kwam aan deze voorstelling toch een eind, maar er komt nog een vervolg. Morgen wil Steffi haar onderwatercamera meenemen om foto´s te maken. Tim mag dan zijn zwemgordel af, maar moet dan wel flippers aan. Ze gaan dan met zijn allen echt naar beneden duiken.
Het was dus gewoon een geweldige dag. Toen we thuiskwamen had onze eigen dolfijn een reuze honger. Een visje hoeven we niet te geven, maar pannenkoeken en wentelteefjes verdwenen van zijn bord zo snel als ik ze kon bakken. Daarna hebben we geprobeerd of Tim flippers aan wil. Nou, hij vond het erg leuk, vooral omdat je dan op zo´n rare manier moet lopen. Dat zit dus wel goed. Ik kijk al uit naar de dag van morgen!
Ons menneke viel, na zo´n enerverende dag, als een blok in slaap. Vast en zeker dromend van zijn avonturen onder water.
In het vervolg hebben we trouwens therapie om 13.00 uur. Op die tijd zat nl. een jongetje van vier die altijd een middagdutje deed. De helft van de tijd in het water lag hij te slapen. Omdat Tim overdag toch niet kapot te krijgen is, hebben we geruild.

Zo het was weer een flink verhaal, maar het was ook zo geweldig om te zien, zowel de akties van Tim als het samenwerken met Nikki.

Groetjes aan iedereen